yemek bloggerı olmak

Yemek bloggerı olmakla ilgili gülümseten tespitlerim var, buyrun;

- Yemek bloggerı olunmaz doğulur. Zira bu kadar çok emeği harcayabilmek için insanın içinde sürekli bağıran "yemek yap" diye bir ses olması lazım. Misal ben ilk kekimi 9 yaşındayken yaptım. 10 yaşındayken annemin komşuya gitmesini fırsat bilip pirinç unu ve sütle muhallebi pişirip içine limon kabuğu rendeledim. Mmmh enfes olmuştu.

- Yemek bloggerları yemekleri hep ılık yer. Çünkü sıcak yemek servisten önce poz vermek zorundadır. Fotoğraf çekimi uzadıkça yemek soğur. Hele fotoğrafları bloggerın eşi çekiyorsa ve profesyonel fotoğrafçı hassasiyetindeyse soğur gider güzelim yemek. Ama pasta ve tatlılarda sorun yok onları normal yiyebiliyoruz.

- Yemek bloggerının fotoğraf makinesi ya da telefonu her tür yiyecek partikülüne bulaşmıştır. Unlu dokunmatik ekranın üzerine pudra şekeri ile figürler çizebilirim. Neden? Çünkü bir yemeğin her aşamasını fotoğraflamak istiyorum ki okuyanlar ne yaşayacaklarını görsünler. Telefonun ekranını feda ediyoruz bu arada :)

- Yemek bloggerı da dışardan söyler. Evet evet söyler. Hem çalışan, hem evli, hem de çocukluysa haftada birkaç akşam da olabilir bu. Tabi burada bloggerın bir gün tavuk cordon bleu yiyip ertesi gün hazır pizza yiyen eşinin yaşadığı bunalım incelemeye değer.

- Yemek hiçbirşey sunum herşeydir. Sunum uğruna her tür alakasız nesne o fotoğraf karesine girebilir. Önemli olan tarifin ana fotosunun şık olmasıdır. Bu amaçla evdeki biblolar, kumaş peçeteler, oğlumun oyuncakları, eşimin elleri gibi herşey kullanılabilir.

- Elbette ki yamuk yamuk kekler, kabarmamış ekmekler, tadı hiçbirşeye benzemeyen yemekler pişirebiliyorum. Bunlardan sadece eşimin haberi oluyor, bir daha denememek üzere tarihe gömüyoruz o tarifi. Eğer burada bir tarif görüyorsanız bilin ki en az iki kez denenmiştir. İlk denemede güzel olup ikincide olmadıysa üçüncü denemeden sonra yazılır. İlk denemede kötü olursa ikinciyi pek denemem.

-Blog için çektiğimiz binlerce fotoğraf arasında şu yazıya uygun yemek yaparken göründüğüm anca bunları bulabildim iyi mi :) Evet tv programlarının aksine yemek bloggerı mutfağa ev kıyafetleri, terliği ve ev eşofmanıyla girer, saçları tokayla öylesine toplanmış olur, dolayısıyla fotoğraf çekilmeye hiç müsait olmaz :)
Sırasıyla şeker hamuru açan Feyza, ravioli hamuru açan Feyza (workshop ortamı olduğundan makyajlı ve hoş tabi), sufleye yumulmak üzere olan Feyza ve röportaj yapan Feyza.